Dat is het niet

Dat je m'n moeder bent, dat is het niet.

Dat je hulp of zorg of troost behoeft, dat is het niet.

Je heerlijke liefheid - maar spitsroeden lopen,

geen tijd om stalen schoenen te kopen

maar dwars door het vuur en het prikkeldraad.

En daar gaat al een servies naar de knoppen,

en of ik m'n eigen boontjes wil doppen,

en alle magie van geen liefdesdaad.

En dat je niet wilt, dat is het niet.

En al wat ik denk en wat me spijt, dat is het niet.

Nu zie ik je niet meer dagelijks lopen

en hoef ik niet meer op briefjes te hopen,

en natuurlijk verdriet, maar dat is het niet.

En jij, die het allemaal zelf wilt doen,

dan ga je maar, op een sok en een schoen!

Daar, dan sluit ik alle gordijnen

als jij maar het jouwe hebt, en ik het mijne.

Ik neem ook vandaag weer mijn ochtendbad:

Jouw opvoeder willen zijn? 't Mocht wat!

Jij kunt het toch allemaal zelf, nietwaar?

Nou, je kunt je niet voor jezelf verstoppen,

ga jij nu je eigen boontjes maar doppen,

doe maar! Doe maar!

En dan wordt het morgen, dat is het niet,

en altijd zo'n morgen, dat is het niet.

Daarvoor kijk je me veel te liefdevol aan,

zo kan ik je niet laten gaan...

Dan gaan we maar samen een broodje kopen,

met sla en tomaat en komkommer,

en worden hoe langer hoe dommer,

dan gaan we maar samen een eindje lopen,

want altijd maar wijsheid, dat is het niet.