Een wandeling

Als warmte zich door je lichaam verspreidt:

je loopt door de stad en je kijkt naar een meid

die nog zo helemaal Proustig is

en je voelt aan je rug, hoe roestig die is,

zal ik me straks Chinees laten masseren?

ach, dat soort ongemak kan me niet deren.

Die gevelsteen had ik nooit eerder gezien,

toch maar een andere bril, misschien?

Daar is de plek waar ik ben neergeslagen

omdat ik de man naar zijn naam durfde vragen,

en hier werd ik voor een malloot aangezien

eenvoudig omdat ik de brug wilde zien,

en ik loop verder en kom bij het water,

het lijkt inmiddels al uren later

en de vliesdunne lente zit overal klaar,

maar verwachting is immers veel mooier dan waar,

ik wandel eens door naar de Vredeskerk,

een letterman doet zijn ambachtelijk werk:

dan kun je voelen hoe jofel dat is,

een bloeiende boom met een broodje vis.