donderdag 8 augustus 2013






De archeoloog

Wat in een vorige jeugd verwoest is,
kost heel veel tijd om op te delven:
want kerken die daarop gebouwd zijn
hebben diepe, zeer koude gewelven

en al dat oud zeer, dat vreet maar voort,
en al wat je liefhebt, verteert in het vuur
als koudvuur, als het gif van het woord.
Als een marshmallow van zeer lange duur.

En daartegen, mijn lief, is maar een ding bestand:
precies wat ik zeg. En we gaan hand in hand,
ik laat je die mooie azalea zien,

jij wijst naar boven, daar hamert een specht
een tekst in de stam: "Dit is Amsterdam,

niet alles geloven wat Alleman zegt". 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten