De helende meesteres

Zo speelde een schone juffrouw harp,

en was haar timbre meester van haar klank,

terwijl zij in de snaren greep.

Zo weefde een prinses haar gouden vlecht,

en liet een troubadour als dank

zijn schoenen achter.

Zo wordt de pijn in mij voortdurend zachter

dankzij de mild gezongen les

van haar fluwelen zweep.

Ik zie haar liefde en eenzaamheid

en ik ben een zwijgende wachter,

meer zeggen helpt niet altijd.

Dus breek ik de nauwe verbondenheid

en vervang die  door iets daarachter,

dat heelt de tijd.