donderdag 8 augustus 2013






Lelies groeien

Zelfs op giftige grond lelies groeien,
zelfs waar mist hangt is altijd nog zicht,
ook vertroebelde liefde kan boeien
en evenaart de snelheid van licht.

Want liefde en licht zijn het voedsel van leven
het ene ontstaat waar het ander gedijt
de arbeid is goed voor het dagelijks streven,
maar liefde en licht, mijn lief, scheppen de tijd.

Nu zie ik je luisteren met innerlijk oor,
nu hoor ik je hart zo heel rustig slaan
en dat is genoeg. Ik heb je zo lief,

ik kàn je niet missen. Dat gaat altijd voor.
Verlangen wordt iets als: op vleugels gaan

en niet-zijn wordt daar-zijn, waar zijn, gerief.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten